Συζητήστε με το παιδί σας τους λόγους για τους οποίους δεν επιθυμεί να πάει στο σχολείο. Σε κάθε περίπτωση να είστε υποστηρικτικοί και να δείχνετε κατανόηση για την αναστάτωσή του. Στη συνέχεια προσπαθήστε να επιλύσετε τυχόν αγχωτικές καταστάσεις που αναγνωρίζετε πως του προκαλούν αυτά τα συμπτώματα. Για παράδειγμα ρωτήστε το: Πώς νιώθεις; Τι είναι αυτό που σε ενοχλεί στο σχολείο; Μήπως σε πείραξε κάποιος συμμαθητής; Μήπως σε ενόχλησε κάποιο σχόλιο; Με αυτόν το τρόπο, θα σας εκφράσει πιο εύκολα τι ακριβώς το απασχολεί!

Κάντε το να καταλάβει ότι κατανοείτε τις ανησυχίες του, αλλά επιμένετε στην άμεση επιστροφή του στο σχολείο. Όσο περισσότερο μένει το παιδί σας στο σπίτι, τόσο πιο δύσκολη θα είναι η επιστροφή του στις σχολικές υποχρεώσεις. Εξηγήστε του ότι πραγματικά είναι καλά και τα συμπτώματα που νιώθει πιθανόν να οφείλονται σε άλλες ανησυχίες – ίσως για τους βαθμούς, την εργασία, τη σχέση του με τον/τη δασκάλα, ή στο φόβο του για εκδήλωση πιθανής βίας από κάποιο συμμαθητή. Παράλληλα εξηγήστε του ότι η φοίτησή του στο σχολείο είναι υποχρεωτική. Μπορείτε δηλαδή να του πείτε: Καταλαβαίνω πως δεν λες ψέματα και κάτι σε ενοχλεί… αλλά πρέπει οπωσδήποτε να το λύσουμε γιατί πρέπει να γυρίσεις στο σχολείο σου.

Αναζητήστε υποστήριξη και βοήθεια. Μιλήστε με το δάσκαλος/α και με το διευθυντής/ντρια) για την άρνηση του παιδιού να πάει στο σχολείο και προσπαθήστε να βρείτε μαζί τους λύση για το πώς θα γίνει η επιστροφή του παιδιού στο σχολείο όσο γίνεται πιο ομαλά. Μην συνεχίζετε να συζητάτε με το παιδί το «πρόβλημα» γιατί το κάνετε μεγαλύτερο. Για παράδειγμα, μην ρωτάτε το παιδί σας συνεχώς πώς αισθάνεται. Αν είναι καλά για να μπορεί να παίζει μέσα στο σπίτι, τότε είναι αρκετά καλά για να μπορεί να πάει στο σχολείο. Εάν ένας άλλος μαθητής ή ένας παράλογος δάσκαλος είναι η αιτία του άγχους του παιδιού σας, γίνετε υπερασπιστής του παιδιού σας. Εντάξτε στην καθημερινότητα σας εκπαιδευτικές δραστηριότητες. Όσο το παιδί μένει σπίτι φυσικά και θα του παρέχετε κάθε φροντίδα αλλά μην το κάνετε να νιώσει πως έχει ιδιαίτερα προνόμια και ασχολείται μια συγκεκριμένη ώρα με εκπαιδευτικές ασκήσεις. Αφού υποστηρίζει πως δεν μπορεί να πάει σχολείο σίγουρα… δεν μπορεί να παίζει με τις ώρες ή να επισκέπτεται φίλους του… Εάν έρθετε αντιμέτωποι με αυτή την κατάσταση, ένας καλός τρόπος αντιμετώπισης είναι να πείτε στο παιδί το εξής:<Αγάπη μου καταλαβαίνω πως θέλεις να πας βόλτα αλλά δεν θα σου κάνει καλό αφού δεν νιώθεις καλά. Όταν γίνεις καλά και μπορείς να πηγαίνεις στο σχολείο, σίγουρα θα μπορείς να πηγαίνεις και βόλτα>. Τέλος, αν βλέπετε πως το παιδί επιμένει στην άρνηση, μη διστάσετε να μιλήσετε με έναν ειδικό όπως ο ψυχολόγος, που θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε την κατάσταση πιο εύκολα. Τελειώνοντας, θα θέλαμε να αναφέρουμε πως το κάθε παιδί είναι ξεχωριστό και γι’ αυτό ξεχωριστή είναι και η κάθε περίπτωση με τη λύση της, εμείς είμαστε πάντα στη διάθεσή σας -αν θέλετε να μας ρωτήσετε κάτι πάνω στο θέμα-, να σας απαντήσουμε.